2009 roku, 13 lutego w godzinach 22:00 pierwsza planeta od Słońca, czyli Merkury osiągnie maksymalną zachodnią elongację. Od Słońca dzielić będzie go na niebie aż 26 stopni.
Wszystko dobrze, gdyby nie to, że kąt między horyzontem a ekliptyką kilkadziesiąt minut przed wschodem Słońca jest taki mały, że gdy zacznie świtać, Merkurego poszukamy zaledwie 3 stopnie ponad południowo-wschodnim widnokręgiem.
Warunki do obserwacji Merkurego nadal są złe. Granica dwóch gwiazdozbiorów, przy której Merkury się znajduje, ginie w blasku świtu.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz