Badania które wykonały instrumenty pochodzące z NASA na pokładzie satelity C/NOFS
wykazały, że granica znajdująca się między przestrzenią kosmiczną a górnymi warstwami
ziemskiej atmosfery przesunęła się, na niezaobserwowane dotąd małe wysokości.
Badania te przeprowadzono za pomocą CINDI (Coupled Ion Neutral Dynamics Investigation)
który był umieszczony na pokładzie pewnej satelity a mianowicie C/NOFS. W skład C/NOFS
wchodzą czujniki jonów i neutralnej materii, pozwalające na pomiary zmian gęstości.
Celem tych badań był wpływ zawirowań w ziemskiej jonosferze.
Jednak pierwszym odkryciem tej satelity było to, że jonosfera nie kończy się tam
gdzie wcześniej przewidywano. Początkiem pracy CINDI wysokość między jonosferą a
przestrzenią kosmiczną zapisano na wysokości rzadko powyżej 80 km od strony
Słońca i niecałe 420 km po stronie nocnej. Badania które były przeprowadzone wcześniej
zarejestrowały granicę jonosfery na wysokości 640 km podczas nocy do 960 km podczas dnia.
Wysokość, na jaką rozciąga się jonosfera zależy od ilości promieniowania słonecznego
(ultrafioletowego) docierającego z gwiazdy. Ze względu na wystrzelenie satelity
C/NOFS w min. aktywności słonecznej naukowcy z NASA spodziewali się, że granica
kosmosu będzie niższa, i bliższa Ziemi. Okazało się, że otrzymane wielkości zaskoczyły
ich. Rzeczywiście, ostatnie min. aktywności słonecznej było w epoce badań przestrzeni
kosmicznej najłagodniejsze.
Dla naukowców to niezwykła, jak i rzadko spotykana okazdja do badań nad wpływem
wewnętrznej dynamiki Słońca na bezpośrednie otoczenie Ziemi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz